De secretaire van Vera
Vera's oma had de secretaire in huis toen Vera nog een kind was. Toen zaten er knutselspullen in, zoals vouwblaadjes en tekenblaadjes. Het leukste vindt Vera nog steeds dat er sloten op zitten en dat de secretaire verschillende laatjes heeft. "Het voelt toch alsof je daar goed je geheimen in kunt bewaren."
"Als kind was het gewoon magisch bijna."
Toen Vera ongeveer zestien was gingen haar grootouders verhuizen. Zij hadden in hun nieuwe huis geen ruimte voor de secretaire. Vera mocht hem hebben. Sinds ze uit huis is verhuist ze de secretaire overal met haar mee naartoe.
Zolang ze ruimte heeft voor de secretaire, denkt Vera hem te bewaren. Mocht er echt iets stuk gaan, gaat ze op zoek naar iemand die haar kan helpen hem te maken.
"Juist dingen met een verhaal maken dat je huis een thuis wordt, jouw thuis wordt."
De bijzettafel van Johannes
Aan deze oude tafel kleven dierbare herinningen voor Johannes. “Mijn vrouw en ik huurden dertien jaar geleden een woning in een oude basisschool in het centrum van Woerden”, vertelt Johannes.
De poef van Daniël
Daniël laat een oude poef met een kleurrijk patroon zien. “Zolang als ik me kan herinneren stond deze in mijn oma’s woonkamer”, vertelt hij. “Ik was als kind al gefascineerd door het kleurrijke patroon"
Het bed van Simone
De butsjes en krasjes, die horen er juist bij. "Net als in het leven, dat gaat ook niet altijd over rozen". Simone kocht haar bed tweedehands op Marktplaats, en schilderde 'm grijs.